سونوگرافی یکی از روش های تصویربرداری است که تقریبا هیچ ضرری برای بدن ندارد. به آن اولترا سونوگرافی Ultrasonography هم میگویند.
همانطور که میدانیم در روش های تصویر برداری با اشعه ایکس مانند رادیوگرافی ساده و یا سی تی اسکن
بدن تحت تابش مقدار معینی از اشعه یونیزان قرار میگیرد که اگر از حد مشخصی
بیشتر باشد میتواند موجب اشکالاتی در کارکرد سلول ها شود. ولی در
سونوگرافی از اشعه ایکس استفاده ای نمیشود.
مکانیسم سونوگرافی چیست
امواج
مورد استفاده در سونوگرافی از جنس امواج صوتی و در واقع صدا هستند که ضرری
برای بدن ندارد. اینها امواج فراصوتی هستند. جنس آنها دقیقا مانند صدا است
ولی به علت بالا بودن فرکانس یا بسامد آنها قابل شنیدن به توسط گوش انسان
نیستند. با این حال خواص صوت و صدا را دارند یعنی در برخورد با موانع منعکس
میشوند.
سونوگرافی روش تصویر برداری دردناکی نیست و در حین انجام آن بیمار ناراحتی احساس نمیکند.
برای
انجام سونوگرافی، به توسط یک وسیله خاص که پزشک سونولوژیست ( متخصص
تصویربرداری که سونوگرافی میکند) روی اندام شما قرار میدهد امواج صوتی با
فرکانس بالا که برای گوش انسان قابل شنیدن نیستند به درون بدن تابانده
میشوند. این امواج بعد از برخورد به بافت های مختلف بدن بازتابیده شده و
امواج بازتابش شده به توسط همان دستگاه مجددا دریافت میشود.
رادیوگرافی
رادیوگرافی
یکی از روش های تصویربرداری پزشکی است که با استفاده از آن میتوان به نحوی
درون بدن انسان را دید و از بعضی بیماری های آن اطلاع پیدا کرد. این روش
با استفاده از تابش اشعه ایکس X-ray ( اشعه رونتگن) به قسمتی از بدن انسان میتواند تصویر مورد نیاز را تهیه کند.
رادیوگرافی
انواع متفاوتی دارد. پایه ای ترین نوع آن را رادیوگرافی ساده میگویند.
رادیوگرافی ساده اولین نوع تصویربرداری یا اشعه ایکس است که به توسط بشر
اختراع شده و هنوز بطور وسیعی از آن استفاده میشود.
یک
تصویر رادیوگرافی ساده معمولا بصورت یک ورقه پلاستیکی یا سلوفان شفاف است
که بر روی آن تصویری سیاه و سفید نقش بسته است. به آن عکس رادیولوژی یا
فیلم رادیولوژی هم میگویند. پزشک معمولا این ورقه را در مقابل نور قرار
داده و تصویر را نگاه میکند. به دستگاهی که نور لازم را برای این کار تهیه
میکند نگاتوسکوپ میگویند. تقریبا از هر نقطه ای از بدن انسان میتوان فیلم
رادیولوژی تهیه کرد. در سال های اخیر از نوع جدیدی از رادیوگرافی یا عکس
برداری استفاده میشود که به آن رادیوگرافی دیجیتال میگویند. در این نوع از
رادیوگرافی از فیلم استفاده نمیشود و تصویر تهیه شده از بیمار بر روی صفحه
مانیتور کامپیوتر قابل دیدن است. با این حال میتوان این تصاویر را هم بر
روی فیلم چاپ کرد.گاهی اوقات همراه با رادیوگرافی به بیمار مواد خاصی تزریق
شده یا خورانده میشود. به این روش رادیوگرافی رنگی میگویند. از رادیوگرافی
رنگی برای تشخیص بهتر و دقیقتر بعضی ضایعات استفاده میشود.
